Eren Kaya Arslan, 1994’te Mersin’de inşaatta çalıştığı sırada yüksek tansiyona kapılarak sağ kolunu ve sol bacağını kaybetti. 2 yıl Çukurova Üniversitesi Balcalı Hastanesi’nde tedavi gören Arslan’ın bu süreçte en yakın dostu kitaplar oldu.
Tedavisi tamamlandıktan sonra evlenen Arslan’ın oğlu 5 yaşındayken lösemiye yakalandı. Bu süreçte oğlunun tedavisi için Hacettepe Üniversitesi Hastanesi’ne giden Arslan, geçim badiresi çekmeye başlayınca hastanelerde kitap sattı.
Arslan, oğlunun tedavi masraflarını karşılayabilmek için 18 yıl evvel Sıhhiye’deki Ankara Üniversitesi Lisan ve Tarih-Coğrafya Fakültesinin önünde açtığı tezgahta tırnak makası, tarak, yara bandı ve kalem satmaya başladı.
Bu süreçte oğlunu kaybeden engelli baba, daha sonra dünyaya gelen 4 çocuğunun rızkını çıkarmaya birebir tezgah başında devam etti.
AİLESİ DAĞILMA NOKTASINA GELDİ
Engelli baba Eren Kaya Arslan, hayatının en hoş devrinde geçirdiği kaza sonucu engelli kaldığını söyledi.
Oğlunun tedavisi için Ankara ile Mersin ortasında adeta mekik dokuduğunu anlatan Arslan, “Yüklü ölçüde masrafımız oldu. Alternatif arayışına girdim. Sıhhiye’de tezgah açtım. Hem oğlumun tedavisi sürerken bir taraftan da temel gereksinimlerimizi karşılıyordum. Maalesef kendisini kaybettik. Tarsus’ta iş potansiyeli pek olmadığından bu işe devam ettim. Daha sonra 4 çocuğumuz daha oldu.” diye konuştu.
Arslan, üç oğlundan en büyüğünün Eskişehir Anadolu Üniversitesi Maliye Kısmı’nda okuduğunu, başka ikisinin lise ve ortaokul, kızının da ortaokul öğrencisi olduğunu anlattı.
Covid-19 sürecinde ekonomik düşüncelerinin daha da arttığını lisana getiren Arslan, “Yaşadığım ekonomik kahır ailemle bizi birbirimizden koparacak duruma getirdi. Onlar Sivrihisar’da ömürlerine devam ediyor ben de bu kurallar altında hem onların hem de kendi gereksinimlerimi gidermek için çalışıyorum. Gerek eşim gerekse büyük oğlum da günübirlik işlere gidiyor.” sözlerini kullandı.
“BİR AYDA EN AZ 4 KİTAP BİTİRİYORUM”
Engelli Arslan, kitap okumayı çok sevdiğini belirterek, “Kitap sevgisi oldubitti vardı bende lakin bilhassa de kazadan sonra yatağa bağımlı olduğum süreçte kitaplara tutkum daha da arttı. Hayatın gerçeklerini size en gerçek anlatanın kitaplar olduğunun farkına varıyorsunuz. Kendinize en sadık dost olarak kitabı seçiyorsunuz. Kitapları en sadık dostum olarak görüyorum.” dedi.
Tarih ve ideoloji aşığı olduğunu söyleyen Arslan, çoklukla tarih içerikli kitapları okuduğunu söz etti.
Bu işe birinci evvel hastanelerde hastalara kitap satarak başladığını anlatan Arslan, şöyle konuştu:
“Kendim bir müddet hastanede yattığım için biliyorum ki hastalar bir arayış içerisinde oluyor. ‘Onlar için ne yapabilirim?’ diye düşündüm ve hem bir yandan kitap okuyordum bir taraftan da hastalara kitap satıyordum. Kitap beni içine çekebilirse ve o kitapta kendimden bir karakter bulabilirsem o kitabı bitirmek 4- 5 günümü bulmuyor. Bir ayda en az 4 kitap bitiriyorum.”
Tezgahının yanında “El açana değil, emeğinin karşılığını talep edene dayanak olunuz.” yazılı tabela bulunan Arslan, vatandaşlardan dilenenler yerine emeğiyle çıkarını sağlamaya çalışan bireylere dayanak olmaları davetinde bulundu.
